1960-1980
Het eerste carillon
In 1979 werd het eerste carillon in Almere-Haven geplaatst, later volgen in 1985 de carillons in Almere-Stad en Almere-Buiten.
Het carillon is een typische cultuuruiting van de 'lage landen', daarom verdient de plaatsing van het eerste carillon een plaats in de Canon van Almere.
Almere Stad
Op 7 november 1978 staat er een weer een clubje notabelen weg te waaien in de kale polder. Minister Tuynman plant die dag de allereerste boom in het gebied dat Stad moet worden en stort symbolisch een betonnen vloertje. De bodem voor Almere Stad, waar 90.000 woningen gebouwd gaan worden, is gelegd. Daarna wandelt het gezelschap over de bouwplaats, over de bodem van wat nu de Olstgracht is. En ergens op de betonnen rand van de Olstgracht staat in witte verf: ‘Welke oen heeft dit bedacht?’ Het stille protest ging later letterlijk kopje onder.
A6
Het Projektburo Almere hield zich bezig met de vorm van de stad en Rijkswaterstaat werkte aan de infrastructuur. Op de dijk Lelystad-Amsterdam steeds drukker. Er vielen doden. Hoog tijd voor een snelweg tussen Amsterdam en Lelystad. Bij voorkeur een kaarsrechte weg, dwars door de stad. Vond Rijkswaterstaat. Over de Hoge Vaart werden alvast opritten aangelegd. Bij het Projektburo Almere vond men het maar niks, een snelweg dwars door de stad. Ir.
Gezondheidszorg
Eén huisarts in een barak op de zandvlakte: de start van grootschalige gezondheidszorg in Almere. Nico van Duijn, een 26-jarige net afgestudeerde polderjongen, werd de eerste huisarts. Een avontuur want er was niets. Geen ziekenhuis om bloed te prikken of een rontgenfoto te maken. Geen verloskundige, geen fysiotherapeut. Niets. Dokter Nico deed alles, hij bracht kinderen ter wereld en hechtte konijnen. De nieuwe huisarts, kreeg als opdracht te werken aan de mogelijkheid een nieuwe vorm van gezondheidszorg.
Planologie
In 1961 bracht de Dienst Zuiderzeewerken een 'Structuurplan voor de Zuidelijke IJsselmeerpolders' uit. Voor het eerst werden twee nieuwe stedelijke gebieden, Lelystad en Almere, in kaart gebracht. Het Structuurplan was niet veel meer dan een schets waar een klein groepje planologen mee aan de slag ging. De rest van het land had nog geen idee dat de basis gelegd was voor een planologische en sociologische uitdaging die z'n weerga niet kende.
Infrastructuur
Het is 4 juni 1969. De brug tussen het oude en het nieuwe land wordt geopend. De Hollandse Brug, waar Almeerders nu dagelijks overheen kruipen naar en van hun werk, was in 1969 een lege streep in een onmetelijke ruimte. Toen de brug over, een avontuur! De polder was nauwelijks opgedroogd. De bodem zo drassig dat je extra grote ‘sneeuwschoenen’ nodig hebt om niet voor eeuwig vastgezogen te worden in het drijfzand. Wie een paar keer op en neer sprong, voelde de grond onder zich golven.
Voetbal
De Sportvereniging Almere werd uiteindelijk geen koepel, maar de eerste voetbalclub van Almere die in 1977 van start ging met dertig leden. In 2007 was SV Almere de grootste voetbalclub van Nederland met 1100 leden en 80 teams. In april 2008 is SV Almere failliet gegaan en daarmee kwam een einde aan een tijdperk.
Natuur
Voordat de eerste Almeerse stenen gestapeld werden, is er in de polder een landschap aangelegd. Zoiets is niet eerder vertoond en een van de belangrijkste kenmerken in de ontwikkeling van Almere.Het ‘meerkernige’ Almere is dankzij die meerkernigheid een van de groenste steden van Nederland. De stadsdelen zijn namelijk van elkaar gescheiden door grote groengebieden. Waar je ook bent, het groen is altijd dichtbij.
Raad van Overleg
Almeerders van het eerste uur Nico van Duijn en Frits Huis in het boek 'Almere. Van 0 tot 100.000' over de Raad van Overleg:
Corrosia
Gebouw Corrosia aan de Markt in Haven is tot op de dag van vandaag een belangrijk cultuurcentrum in Almere. Theater De Roestbak, galeries, kunstuitleen, grand cafe maar ook woningbouwcorporatie De Alliantie Flevoland, hebben er een plek.
Op 2 mei 1977 ging de eerste paal de grond in en in 1979 werd het opgeleverd. Een bruine kolos van architecten Ron Blom van Assendelft en Jan Koning. Het gebouw is bekleed met platen Cortenstaal en de naam Roestbak is dus erg toepasselijk.